Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2014

Η Παναγία με το Βρέφος με το αχλάδι

                 Άλμπρεχτ Ντύρερ, 1512 Ελαιογραφία σε ξύλο φλαμουριάς 49× 37 εκ. Μουσείο Ιστορίας της ΤέχνηςΒιέννη


 Η Παναγία απεικονίζεται με λεπτά χαρακτηριστικά και μια γλυκύτητα που ήταν χαρακτηριστικό της φλαμανδικής αναγεννησιακής τέχνης. Το κεφάλι της είναι καλυμμένο με πέπλο που σχηματίζει κομψές πτυχώσεις και οι άκρες του ακολουθούν το σχήμα του κεφαλιού του μικρού Ιησού. Τα μακριά ξανθά μαλλιά καταλήγουν σε μπούκλες και στα χέρια της κρατά τρυφερά  τον μικρό Χριστό. Ο αντίχειρας και ο δείκτης της στο κάτω μέρος της εικόνας υπογραμμίζουν το πόσο εύθραυστο είναι το παιδικό σώμα.  Το Θείο Βρέφος εμφανίζεται σαν απλό μωρό που σφίγγει στο χέρι του το κοτσάνι από ένα αχλάδι. Με δύο δοντάκια που μόλις έχουν φυτρώσει, έχει αφήσει τα μικρά ίχνη ενός δαγκώματος στο κομμάτι του φρούτου..Το μωρό σε σχέση με την γλυκιά μορφή της Παναγίας είναι άσχημο. 
Το στοργικό πρόσωπο της Παναγίας αποδίδεται με ποικίλες λεπτομέρειες όπως οι οι μπούκλες των μαλλιών της, το βέλο και η κορδέλα στο μέτωπό της. Τα κόκκινα χείλη της καλοσχηματισμένα και το σχέδιο των φρυδιών είναι έντονο ώστε υπογραμμίζει τα μάτια της, τα  οποία χαμηλώνει τρυφερά με το βλέμμα προσηλωμένο στο γιο της. Στο στόμα της σχηματίζεται ένα γλυκύτατο χαμόγελο το οποίο αγγίζει τον θεατή και του μεταφέρει την ζεστασιά και την αγάπη της μητέρας.  Το μωρό είναι τυλιγμένο σε ένα ουρανί ύφασμα, κάτω από ο οποίο κρύβει τα χέρια της, δείχνοντας σεβασμό προς το θείο βρέφος αλλά και σαν να μην επιθυμεί να αγγίξει απευθείας το μωρό, όπως κάποιος κρατά προσεκτικά ένα πολύτιμο αντικείμενο.
Η λεπτή πινελιά τονίζει κάθε πτύχωση, προϊόν της εμπειρίας του ζωγράφου στη χαρακτική.  Ο Ντύρερ χρησιμοποιεί στοιχειώδη χρώματα αλλά μοναδικής ποιότητας.
Συχνό αντικείμενο συζητήσεων ανάμεσα στους ιστορικούς της τέχνης αποτελεί η αντίθεση ανάμεσα στο ντελικάτο πρόσωπο της Παναγίας και στο εύρωστο ηράκλειο σώμα του παιδιού, κοινώς ανάμεσα στις διαφορετικές τεχνικές που χρησιμοποιήθηκαν στα δύο πρόσωπα. Η απεικόνιση αυτή της Παναγίας διαφέρει σε σχέση με τις πολυάριθμες άλλες εκδοχές του ίδιου θέματος από τον Ντύρερ, τόσο στη σύνθεση όσο και στην καλλιτεχνική έκφραση. Η τρυφερότητα του προσώπου της Παναγίας προέρχεται από τη φλαμανδική παράδοση.  Αντιθέτως, η στάση του μωρού, σε περιστροφή γύρω από τον άξονα του σώματος, ανάγεται στην πρώιμη ιταλική Αναγέννηση. Το αχλάδι ως σύμβολο της Παναγίας και του Θείου Βρέφους απαντάται συχνά κατά στη βενετσιάνικη αναγεννησιακή τέχνη, κατόπιν μιας ερμηνείας του Μπερνάρντο ντι Κιαραβάλε, πως η γλυκύτητα της γεύσης συμβολίζει τη γλυκύτητα του στόματος και της καρδιάς, που αποτελούν, σύμφωνα με τον Άγιο Μποναβεντούρα, χαρίσματα των σοφών. Ο Ντύρερ ζωγράφισε αρκετές φορές την "Παναγία με βρέφος με αχλάδι" καθ'ως ήταν το αγαπημένο του θέμα αλλά και πολλών ευεργετών της Τέχνης οι οποίοι καθόριζαν και τη θεματογραφία. Παράστησε επίσης το θέμα και σε χαρακτικά τα οποία φιλοτεχνούσε με άριστη τεχνική.











Albrecht Dürer (1471–1528) Detail The Pear 1526


Albrecht Dürer (1471-1528) Madonna and Child 







                                     Albrecht Dürer (Germany 24 May 1471 – 05 Apr 1528)                                                                                               "The Virgin and Child with a pear"




Η Παναγία με το βρέφος και το αχλάδι του Μπελλίνι 

(Bellini’s Madonna of the Pear (c.1485)



Η Παναγία με το βρέφος και το αχλάδι του Μπερνάρ βαν Ορλέ (Bernard van Orley)



Η Παναγία με το βρέφος και το αχλάδι του Γιαν Μαμπούζε (Jan Gossart)



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου